روز های اخیر بار دیگرتبلیغات پیرامون تولید سوخت هسته ای و غنی سازی اروانیوم درسطح صنعتی شدت گرفته است. هر وقت اخبار مربوط مسئله هسته ای را می شنوم بی اختیار یاد اینداستان پند آموز ، وزیر امور خارجه یک کشور کوچک اروپائی می افتم که مسئله هسته ای شدن ایران رابرای یکی از وزرای خارجه ما این گونه توصیف کرده بود :
اکنون دنیا عوض شده ، زندگی در عصر ما شبیه زندگی در یک مجتمع آپارتمانی می باشد تولید سوخت هسته ای مثل انجام یک کار خطرناک وپرسر.صدا در داخل مجتمع می باشد ، مثلا شما که ساکن یک واحد دراین مجتمع هستید تصمیم میگیرید شیر مصرفی تان شخصا تولید کنید ، می روید یک گاو می خرید آن را به داخل آپارتمان خود می برید روزانه چند هزارتومان برای نگهداری آن خرج می کنید ولی باز هم این ، این مسئله مهمی نیست ، مسئله مهمتر جنجالی است با بردن گاو به داخل مجتمع برپا میگردد می باشد ، شما میگوئید چاردیوار ی اختیاری ، اما همه به شما می گویند این جا زندگی دسته جمعی است ، درست استکه شما مالک واحد خود هستید اما معنای مالکیت در یک مجتمع این است که طبق یک قرار داد دوطرفه شما حق زندگی و استفاده از مزایای آن را دارید .
همه به شما می خندند که برای تولید مثلا یک لیتر شیر مصرفی خود در روز که به پول شما 500 تومان می ارزد هزار ها تومان هزینه می کنید وآسایش همگانی را به هم می زنید و تازه شیرتان هم بهداشتی نیست می گویند خوب ادم خوب اگر منظورشما تولید شیر است که بروید یک لیتر شیر پاستوریزه بخرید واین قدر باعث آزار واذیت خودتان ودیگران نشوید . اما شاید منظور دیگری دارین ؟............
اخلاق و روستائی و زندگی شهری ، مشکل ما این است . درعصر جهانی شده نمی شه مثل عصر جاهلیت د رعربستان زندگی کرد .
حبف از ایران !!!!!
